Günler geçiyor, hava daha geç kararıyor artık. Bahar geldi. Dün menekşe ve sümbül ektim. Sümbül bugün çiçek açmış, oysa çiçekçi birkaç gün sürer demişti. Çiçekler herkesi yanıltıyor işte. Uyuyamıyorum, müzik dinliyorum, kitap okuyorum, televizyon seyrediyorum. Limonlu çay içiyorum, doktor içki içmemem gerektiğini söylüyor. Gülümsüyorum, aksayan ayağımı umursamadan yürüyüş yapıyorum. Sahaflara gidiyorum, eski fotoğraflar arıyorum. Tanımadığım insanların fotoğraflarını topluyorum. Yazıyorum, başım ağrıyor. Korkuyor sevdiklerim, benim için korkuyor. Kendime dair en ufak bir korku taşımıyorum oysa ben. Her şey düzelir herhalde, zamanı gelince. Düzelmezse de umurumda değil. Bütün bunları kimseye anlatamıyorum. Aklım karışık, tedirgin değilim oysa. Cevapları bulamıyorum yine de tedirgin değilim.
Bahar diyorum, gelmiş. Bir şeyler değişecek demek ki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder