9 Şubat
Sevgili L.G,
Bugün, çikolata kokulu dumanların arasından geçerken uzun zaman sonra ilk kez intiharı düşündüm ama yine cesaret edemedim. Tutmayan bir kol oldum bir süre, eli terlikli bir anneyi oynadım arkasından, masadaki tüm sigaraları kırıp sapsarı bardaklara doldurdum.
İki gün içerisinde iki ağır mağlubiyet aldık, yalnız olsam ağlardım belki ayrıca biliyorsun yalnız kalınca, saçma sapan yerlerde geçen isimler yüzünden ağlayan tanıdıklarımız var. Kitap basmanın her iki taraf için de zulüm bir iş olduğunu öğrendik.
Sevimli delileri gördük, delileri ve kedileri hep severdik zaten. İnsanların kötü yüzlerini sadece yakınlaşınca görebileceğini bir kez daha bata çıka öğrendik. Kısa zamanda büyük işler başaramadık ama büyük işler başarmak için yine ant içtik. Arkasından her zamankinden birer tane. Yarın da bugünden çok farklı olmayacak ama…
Hâlâ nefes alıyoruz değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder