Sevgili Günlük,
Otuz yıllık hayatımın belki de en zor günlerini yaşıyorum. Zor evet; ama her şey gibi bu zorluklar da bir gün sona erecek. Umudumu kaybettiğim anlar olsa da çoğu zaman farkındayım bu gerçeğin. Sağlığın ne kadar önemli olduğunu, görmezden gelsek de paranın gerekli olduğunu yaşaya yaşaya öğrendik; aman ne güzel.
Ama...Bütün bu karmaşanın, gelgitin arasında daha önemli bir şeyi hatırladım ben. Aile... Her şeyden daha önemli, daha kıymetli.
Dün gece kahkahalarla gülüyorduk, her şey çözüldü mü? Hayır! Sevdiğin insanların, ailenin yanında olması mutlu olmaya yetiyormuş.
Otuz yaşında mı fark ettim bunu? Elbette hayır. Ama otuz yaş ilginç bir yaşmış, evet çok ilginç.
Bugün 6 Nisan Cuma, başka bir gün görüşmek üzere hoşça kal sevgili günlük.
** Bugün ne öğrendik? Bütün sıkıntılar gelip geçiciymiş, sağlık önemliymiş, para gerekliymiş; ama en önemlisi aileymiş. Şimdi gidip ailemizle şöyle keyifli bir çay içmeli. Bu arada birilerinin aileden olması için öyle akrabalık falan gerekmiyormuş. Bunu da yazmadan öğrendik. Aferin, dağılabiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder