Bazen olur, kendini yalnız hissedersin. Yalnız da değil, düpedüz tek başına. Ne zaman kimsesiz kaldığını hatırlamaya çalışırsın. Yok işte, hafızan izin vermez hiçbir şeye. Kötü bir insan mısın? Belki. Hadi dürüst ol biraz. Evet, iyi biri sayılmazsın; ama bu seni kötü yapmaya yeter mi?
Unuttuğun, arayıp sormadığın, önemsemediğin insanlar yok muydu? Vardı, ilahi adalet de vardır işte.
Yani düpedüz tek başına kalman biraz da senin eserin. Gurur duyabilir miyiz kendimizle? Elbette.
İç sesler her zaman iyidir, demeye devam et bence. Aynı yolda hızlı adımlarla ilerlemeye devam et. Hiçbir yere varacaksın nihayetinde ve muhtemelen orayı pek bir seveceksin.
Hafif çelişkiler tam sana göre zira. Bu arada biraz önce anlatım bozukluğu yaptığın gözümüzden kaçmadı. Kaçmaz zaten. Bütün anlamlara itinayla sayıp sövesin var, arada olur. Herkese olur bu.
Hava bir açıp bir kapanıyor, tam senin havaların. Dışarı çıkıp kalabalık arasına dalsan… Uzun boylu bir ayrık otu olarak derhal fark edilirsin. Bakışların sana dönmesinden pek hoşlanmazsın; ama olsun. Sen yalnızlığı da her zaman hoş karşılamazsın ki.
Bazen olur, herkese olur bu. Sonra belki geçer. Geçtiği zamanları henüz hiç görmedin. İnanmaman normal bu yüzden.
Evet, iyi biri sayılmazsın; ama bu seni kötü yapmaya yeter mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder