Sevgili E.B,
Bir yıl... 365 gün bilmem kaç saat... Geçip gitti işte, neler gördük bir yılda?
Hayatımıza dahil olanlar, gidenler, gitsin diye gözünün içine baktıklarımız, hastalıklar, yolculuklar, yokluklar, suskunluklar, içimize akan gözyaşları, intihar düşünceleri, hayatı sevmeye çalışma girişimleri, hep kaybedilen savaşlar, mevsimler, yağmurlar, soğuk biralar, kendini akıllı zanneden aptallar, birileri bizi feci kandırıyor demeler... Daha neler neler!
Yan yanayız yine, yine ağustos, akşam erken iniyor şehre, hava çok sıcak değil, yeni işler, yeni insanlar, eski hayaller ve biz.
Başladığımız yerde miyiz? En azından olmaktan korktuğumuz yerde değiliz.
Can kardeşim, hayat sana bir şey daha öğretti. Can sıkıcı bir öğretmen hayat dediğimiz. Ama işte yaşıyoruz, öğreniyoruz. Yenildiğimiz savaşlara ekleyelim bunu da, sen zaten dövüş sporlarından hiç hoşlanmazsın.
E.B, çörekli kekim, yeşil erik bakışlı kardeşim git uzaklara, kafanı dinle ama sonra yine gel, hep gel.
Biz varsak her şey komik, her şey güzel.
