Kış geldi sevgili arkadaşım, battaniye mevsimi başladı işte. Kitaplara karışma vakti, pencere önü koltukları ve kahve vakti. Canım yanmıyor artık, bunu kimi zaman oldukça garip buluyorum. Bunu garip bulmamı garip buluyorum bazen de. Sonra hiçbir şey olmamış gibi çay demliyorum.

Sabahları uyanamıyorum, uzun rüyalar görüyorum; bazıları kötü bitiyor. Hayat komik dediğimiz gibi, hayat çok komik.

Sessizliği seviyorum, başım daha az ağrıyor artık. Gülümsüyorum, seviyorum, ağlıyorum,  bağırıp çağırıyorum; ama iyiyim neticede.

Sevgili arkadaşım, huzur mutluluğun seyreltilmiş halidir. Seni özledim.