Yazmayı sevmiyorum, İçmeyi de ama bazen var olduğunu anlamak için ya içmelisin ya da yazmalısın.

Hadi artık bu sayfayı kapatalım.

Yalanlardan yorulmak diye bir şey var, yalnızlıktan yorulmak da var. Yorulmak tek başına o kadar yorucu olabiliyor ki bazen. Hak etmediğimize inanıyoruz yaşadığımız pek çok şeyi. Kim bu kadar sıkıntıyı hak ettiğine inanır ki zaten? Yanlış kararlarımızı göz ardı ediyoruz. Aferin bizlere, yıldızlı yaldızlı aferin işte.
Ama benim canım, yetmez mi artık? Sence de yetmez mi bu oyunlar, yalanlar, ayrılıklar, yalnızlıklar, savaşlar, kavgalar, gürültüler, abartmalar? 
Sıkılmadın mı sen de benim gibi? Ya dağılalım ya da bir şey yapalım...