Sevgili S.,


Masamın karşısındaki pencereden başka bir dünya görünüyor doktor,  alışkın olmadığımız  bir dünya. Biz neye alışabiliriz ki? Neyse, soruları bir kenara bırakalım.

Bazı geceler canım çok sıkılıyor doktor, kendimi uykuya vuruyorum. Evet, uykuya vuruyorum. Günlerce, gecelerce uyusam... Olmuyor ama o da olmuyor doktor. Başka bir şehirde olsaydık keşke, başka bir şehir. Denize gerek de yok, biraz huzur olsa yetmez mi? Huzur dediğimiz nedir ki doktor? Sahiden nedir ki?

Parkları seversin değil mi sen de? Mektup yazmıyor mu artık kimse doktor?

Hayat diyorum ne kadar komik, ne kadar saçma.

Bir sonraki mektupta görüşene kadar esenlikler dilerim.

Ağustos 2013/Ankara